... op een manier die bij jou past

Als je jezelf wilt ontwikkelen, is het niet alleen belangrijk om te weten wat je graag zou willen, maar ook om jezelf te accepteren zoals je bent. Misschien ken je ze wel: de stemmetjes in je hoofd die zeggen: 'ja maar, dit moet anders, dit moet beter, het is nog niet goed genoeg'. Het is belangrijk om realistisch te zijn en te bekijken in hoeverre alles wat je graag zou willen ook echt haalbaar is, in het hier en nu, met jouw talenten, op de plek waar jij woont, met de mensen om je heen.

Natuurlijk is het in theorie mogelijk om allerlei aspecten van je leven te veranderen. Maar je huidige leven is ook een reflectie van allerlei keuzes die jij in het verleden bewust of onbewust gemaakt hebt. Dus blijkbaar past het op een bepaalde manier bij je. En als de vervulling van je droom erom vraagt dat jij allerlei belangrijke aspecten van je leven (bijv. je werk, je partner, je huis) zou moeten veranderen, dan kun je je afvragen of je daar echt gelukkig van gaat worden? Natuurlijk kun je de gok wagen, maar als je daarvoor alles op moet geven wat je hebt opgebouwd en wat je lief is, is dat dan echt wat je wilt, of jaag je een luchtspiegeling na?

Een paar jaar lang heb ik geprobeerd om een nieuwe loopbaan voor mezelf vorm te geven. Ik zocht een nieuwe uitdaging, ik zocht afwisseling, ik wilde mij bekwamen op een ander vakgebied. Maar na een hoop zelf-onderzoek en dingen uitproberen, heb ik vorig jaar besloten om terug te keren naar mijn oude functie.

Gedeeltelijk voelde dat als een nederlaag. Negatieve gedachten die in me opkwamen waren: 'het is niet gelukt, ik kan het niet, er zal nooit iets veranderen, ik zit hier vast'. Maar ik realiseerde me ook: 'deze omgeving biedt mij veiligheid en zekerheid, en geeft me een basis zodat ik mezelf verder kan ontplooien; ik kan mijn kwaliteiten hier goed inzetten, en daar word ik voor gewaardeerd'. Ik besefte dat veiligheid voor mij een voorwaarde was om mij te kunnen ontplooien, en dat mijn werk me allerlei kansen bood om verder te groeien. Afscheid nemen van mijn werk, en het helemaal op eigen kracht doen, was voor mij geen optie. Wat voor mij cruciaal was, is dat ik ben gaan inzien hoe belangrijk het hebben van een baan voor mij was.

Als je in loondienst bent voelt dat soms onvrij: Er zijn regels waar ik me aan moet houden, targets die ik moet halen, cursussen die ik moet volgen, en taken die ik moet doen. Maar als zelfstandig ondernemer voelde ik me vaak nog veel minder vrij: Ook al ben ik vrij om al dan niet voor iemand een opdracht te doen, moet er wel genoeg verdiend worden. Dus ik moet wel zorgen dat ik genoeg klanten heb en dat ik ze te vriend houd. En aangezien de zaken nog niet zo goed gaan, houdt dat in, dat ik me in allerlei bochten moet wringen om klanten te verleiden en tevreden te houden. Voelt vooral als hard werken en veel moeten, niet als bezig zijn met mijn passie...

Ook heb ik ontdekt dat je je eigen baan vaak zelf vorm kan geven. Je hebt de vrijheid om te bepalen hoe je dingen doet, je kunt taken naar je toe proberen te halen die je leuk of uitdagend vindt, je kunt initiatieven nemen om je te ontwikkelen binnen je functie. En ik kan allerlei dingen die ik  over mezelf geleerd heb nu inzetten, zodat ik op een fijnere manier omga met collega's, beter contact maak met de mensen om me heen, meer uitdagende taken durf aan te pakken, en meer geniet van de dingen die ik doe. Zo hebben alle trainingen die ik gevolgd heb toch nog het gewenste effect, en dat gewoon in de omgeving waar ik al die tijd al zat...